Antwoorden van Michael gechanneld door Christy.
Philip en Theo: “Onze samenleving wordt getest op een bijzonder kwetsbaar moment. Heftige maatschappelijke ontwikkelingen als globalisering, de migratie-exodus en robotisering raken een politiek-maatschappelijk bestel dat met zijn ankers is losgeslagen. Het sociaal contract tussen burger, politiek en overheid staat onder druk. Er is een permanente versobering van de verzorgingsstaat; afschaffing van de vaste baan in de kenniseconomie voor hoger opgeleiden; de Europese opschaling van de politiek en de multiculturalisering van de grote steden. Het levert een koers van de samenleving op waar misschien wel een meerderheid van de bevolking ongelukkig over is.”
Een tijdje geleden schreef René Cuperus deze stukjes tekst als onderdelen van zijn column in de Volkskrant .
Michael, we kunnen duidelijk waarnemen dat er onzekerheid, ontevredenheid en angst in onze samenleving aanwezig is, die zelfs door sommige mensen in de media, politiek en wetenschap worden aangewakkerd. Hoe kunnen we wat hier allemaal gebeurd betekenis geven?
Michael: Zoals jullie en andere gevoelsmensen weten is er een stroomversnelling gaande. Deze transformatie, herijking, verandering is nodig voor het toekomstig vredesrijk. Het is soms nogal heftig zodat de strijd sneller gevoerd kan worden. De relschoppers behoren tot de categorie hardnekkige, niet lerende groepen. Door hun gedrag komt hierdoor ook heel veel tegengas. Dit is niet de weg om met problemen om te gaan en zeker niet de weg om problemen op te lossen. Dat er een soort volksverhuizing plaats vindt is ook nodig om met elkaar te leren in vrede te integreren. Het is ook de verantwoordelijkheid van de politiek om bij te dragen aan een menswaardig bestaan voor iedereen. Daar wordt nu extra appel op gedaan.
Bijna ieder mens wordt op de een of andere manier geconfronteerd met de hierboven gestelde feiten. De een resoneert op het politieke vlak, de ander op de vluchtelingen stroom. Zo wordt eenieder door een iets ander thema aangeraakt waardoor er bij iedereen een ontwikkelstap gemaakt kan worden, al is het maar door in neutraliteit minutieus te zeggen dat het zo ongepast is wat mensen elkaar aandoen. Een ander vertrekt ten strijde om daar de lering op te doen. Is het wat men daar aantreft ook wat men dacht aan te treffen en vind men het vechten de moeite waard?
Wereldwijd is er een proces van wakker schudden gaande, een uitdaging, een uitnodiging om het beste uit zichzelf te halen om bij te dragen aan de integratie. Door op de eigen manier ook een steentje bij te dragen kunnen binnen een relatief korte tijd, zaken uitgewerkt worden, die nodig zijn om met elkaar één wereldbevolking te vormen.
Theo: Wat ik uit het antwoord begrijp is dat, doordat het heftiger is, dat het ons in staat stelt sneller de transformatie te maken waar we nu inzitten.
Michael: Ja, afhankelijk van de plekken.
Theo: En dat iedereen het op de eigen manier en met de eigen thema’s doet en dat is dan de waarde dat het op heel veel vlakken nu aan het bewegen is.
Michael: Ja, en tegelijkertijd plaats vindt.
Theo: De problemen zijn heel groots en wereldwijd. Er is zojuist al wat over gezegd, echter wat kun je er als individu (verder) aan doen?
Michael: Het heeft ermee te maken of een ieder zijn of haar leer- en ontwikkelmogelijkheid oppakt om vanuit die wereldburger-verantwoordelijkheid te doen wat in ieders vermogen ligt om er een einde aan te maken.
Theo: Hoe past het in de transformatie van 2012, of in andere termen de overgang van jonge- naar volwassen ziel, waarbij heel veel mensen toch in de veronderstelling waren dat het na 2012 allemaal beter zou worden?
Michael: Het is beter geworden, want er worden stappen gezet die het mogelijk maken om met elkaar naar een vrede te streven, oude karma los te laten, af te lossen. Doordat niemand, behalve de mensen die zonder media leven – en dan nog komt het op een andere manier tot hen – er aan ontkomt om er iets mee te doen of van te vinden en het op zichzelf te betrekken. Er gebeurt dus heel veel, alleen dat mensen een verkeerde verwachting hadden, die niet door ons of de onzen is ingegeven of gedeeld, blijkt dat er dus heel veel verwachtingen waren die niet klopten.
Theo: Ik denk dat het ook te maken heeft met waar je op focust. Mensen zijn vooral gefocust op de negativiteit die zichtbaar is en (willen) niet zien wat er in positieve zin aan het veranderen is en al veranderd is.
Michael: Het heeft ook te maken met het feit dat mensen dachten na 2012 op hun lauweren te kunnen rusten, want dan verandert de wereld. Ze hebben niet gedacht dat ze daar een deel van zouden moeten bijdragen. Dus dat het uitrusten zou zijn in plaats van doorpakken.
Theo: Ja, herkenbaar. In eerdere gesprekken met Michael over de onrust in de wereld (zie onder meer het thema ‘wat betekent die onrust en geweld in onze wereld en hoe ga ik daar mee om?’) hebben we besproken dat er een aantal plekken op aarde zijn waar nog negativiteit uitgewerkt wordt. Nu zie je dat het toch een stuk dichterbij komt. Wat is daar de betekenis van en hoe gaan we daar mee om?
Michael: Het is zoals de vorige vraag. Als men denkt ‘wij zitten toch in een spiritueel gebied, het treft ons niet’ dan kun je het zien als aderen – slagader, ader, haarvaatje – die toch die plekken weet te vinden waar wat uit te werken valt.
Theo: Het klinkt als: Het is heel eenvoudig om spiritueel bezig te zijn als je in een klooster verblijft en veel lastiger als je midden in de maatschappij zit. En die gelegenheid van ‘het klooster’ krijgen we niet.
Michael: Zoals bekend hangt boven Nederland een mooie energie. Echter, als mensen die niet het goede beogen zich verplaatsen of als angst grip krijgt op delen van Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, noem de landen maar op, dan trekt dat ook die zwaarte aan. Dus het is zeker niet een constante factor, zoals eens wit altijd wit, want men kan het luchtruim en de media niet begrenzen in deze zaak. Het is dus niet in een klooster zitten. Het gaat erom dat er zoveel verschuiving is van mensen met angst, met ‘buitenlanders eruit’. Dan trek je de niet liefdevolle, niet schone energie ook weer aan. Dit is wat er gebeurt. Ontslag- en bestaansangst, ‘het komt nu wel heel dichtbij’ angst. Dat zijn allemaal aantrekkende energieën die we liever kwijt dan rijk zijn.
Philip: In het stuk van René Cuperus geeft hij ook aan dat we in een versneld proces zitten waarin op verschillende lagen die veranderingen plaats vinden. Bijvoorbeeld de nationale staat of Europese eenwording, de vluchtelingenproblematiek, de verzorgingsstaat die minder wordt. Hoewel ik in vertrouwen leef kan ik me toch voorstellen dat er mensen zijn die daar een beetje zenuwachtig van worden of dat angstig vinden.
Michael: Ja, dat klopt. Er is baat bij om tegen zo veel mogelijk bewuste mensen te zeggen: ‘blijf uit de angst, blijf in vertrouwen en vertel dat om je heen’. Echter, men kan dat vertrouwen niet ergens in een brievenbus duwen waar mensen net horen dat ze ontslagen zijn of dat het met hun gezondheid slecht gaat. Dus de staat van zijn van mensen waar angst vat op heeft, zorgt dat het een zwaarder proces is dan echt noodzakelijk om in die transformatie te zitten.
Philip: Je kunt merken dat sommigen van de mensen die wel dat vertrouwen hebben er soms wel moeite mee hebben om dat vertrouwen te behouden.
Michael: Ja, dat is. En dat is heel jammer.
Philip: Is er een soort van innerlijk ijkpunt aan te geven waar je als individu dat vertrouwen uit kunt putten en dat dan ook uit kunt stralen?
Michael: Het innerlijk ijkpunt is eigenlijk gelijk aan het innerlijk weten. Dus het hoofd ondergeschikt maken aan het innerlijk weten. Want het hoofd slaat op hol met allerlei ‘als dan’ redenaties, terwijl als men zegt ‘ik vertrouw datgene wat ik vanuit mijn Hoger Zelf, vanuit mijn bewustzijn, weet’; ‘ik kies er voor om mij niet gek te laten maken door kranten, door mensen om mij heen’ dan blijf je een stabiele factor in jezelf. Want jullie kennen de uitdrukking ‘je lijdt het meest van het lijden dat je vreest (en nooit op komt dagen)’. Dus als het voor de deur staat dan weet je dat je een keuze hebt hoe er mee om te gaan. Laat het je bekrachtigen of ontkrachten? Ook dat is een deel van de innerlijke ontwikkeling, namelijk hoe sterk sta je in je eigen bewustzijn-schoenen?
0 Comments