Theo/Philip: We willen graag het thema authentiek leiding geven verder onderzoeken. Leiding geven doe je trouwens niet alleen op het werk als bijvoorbeeld leidinggevende, projectleider of voorzitter, je geeft ook leiding aan jezelf, thuis in het privéleven, in het verenigingsleven, bij sport en dergelijke. Het komt hierbij nog wel eens voor dat je sterk de druk van je omgeving ervaart en dingen moet of gaat doen waar je niet helemaal achter staat. Door die druk van buitenaf kun je bijvoorbeeld gedrag vertonen om er bij te willen horen, of je doet dingen die voor jouw omgeving of de organisatie goed zijn, maar niet zozeer voor jou en andere betrokkenen.
Hoe kun je weerstand bieden aan de druk van buitenaf om bijvoorbeeld niet het gedrag te tonen wat gewenst is of om geaccepteerd te worden? En hoe kun je het innerlijk proces van trouw blijven aan jezelf aangaan en vanuit authenticiteit leiding geven, zowel in privé omstandigheden als op het werk? En wat verandert er aan anderen als je vanuit je authenticiteit leiding geeft?
Michael: Ongeacht waar je bent kun je alleen maar vanuit die authenticiteit leiding geven. Als je bijvoorbeeld ergens op een andere plek een andere leider bent dan op je werk, thuis of op een vereniging, kun je gerust het woord authentiek weglaten, want dan verval je in een rol. Dus hoe kom je er toe om trouw te zijn aan jezelf en geen rol te spelen? Dat gaat natuurlijk in verschillende stappen. Ten eerste dien je een besluit te nemen om uit de druk van anderen te blijven en je een doel te stellen waarbij je tegen jezelf kunt zeggen: ‘als ik in verbinding wil zijn met mijzelf en van daaruit wil leven, dan zal ik een doel moeten vinden waar ik op kan focussen en zodoende onder invloed van anderen niet afgeleid of verstoord raak.’ Dat is dan ook eigenlijk gelijk gelieerd aan wat je wilt bijdragen aan deze wereld. Laat je andere mensen leren van jouw proces om tot een authentiek leider te komen of het authentieke zelf naar buiten te brengen. Want als je streeft naar authenticiteit in je zijn dan omvat het eigenlijk meer dan alleen leiderschap. Je durft je dan kwetsbaar op te stellen om met vallen en opstaan zo echt mogelijk te zijn, te spreken. Het is de behoefte of het verlangen naar waarheid, eerlijkheid, gelijkwaardigheid en er willen zijn zonder in je hoofd te hebben ‘voor wat, hoort wat’.
De behoefte om te streven naar een onvoorwaardelijk Zijn, wat direct gekoppeld is aan authentiek zijn, geeft ook weer een nieuwe richting aan of een andere trede op deze ladder. Het is ook een geleidelijk proces omdat je feitelijk in het transformerende proces van jezelf onder ogen durven komen telkens een volgende stap zet in jezelf te accepteren, wie je bent en waar je voor staat. In dit proces kan het voorkomen dat de boekenkennis en gevolgde trainingen en cursussen niet vanzelfsprekend leiden tot de integratie hiervan op zijnsniveau. Anderen kunnen je hierop attenderen door zich uit te spreken dat de verwachting bestaat dat je verder zou kunnen zijn dan uit je gedrag of spreken blijkt.
Als je je afvraagt wat die kennis eigenlijk betekent, kun je een onderscheid maken tussen het klakkeloos overnemen zonder het je eigen te maken, of er een eigen ingrediënt van te maken en het een plek te geven voor je persoonlijke groei en ontwikkeling. Dus al die stappen leiden tot het authentieke leiderschap.
Als men te maken krijgt met een authentiek leider is het directe gevolg dat deze dan de ander ook toestemming geeft om het eigen pad naar authenticiteit in te gaan. Sterker nog, je prikkelt een verlangen bij de ander om ook de ballast, de rollen, de maskers, de verwachtingen en de in zichzelf bestaande beperkende overtuigingen in te ruilen voor de echtheid van Zijn. Dat is meteen het antwoord op uw vraag ‘wat gebeurt er bij de ander als hij of zij te maken krijgt met een authentieke leider?’ Als men er klaar voor is, oftewel men is zich bewust van het verschil tussen een leider die zich als zodanig in die rol gedraagt en een authentieke leider, dan wordt het bewustzijn in het verlangen aangeraakt en daarop kan die persoon de keuze maken: ‘wil ik deze persoon als voorbeeld nemen om zelf te groeien, om mijzelf te ontwikkelen?’ Hierdoor wordt er indirect een bijdrage geleverd aan een echtere, eerlijkere wereld, waar ook als gevolg hiervan, er een meer gelijkwaardige verdeling kan zijn. Want je kunt je niet voorstellen dat de een aan een overvloedige tafel eet en de ander het moet doen met een kaakje of alleen een appel, hoewel appels natuurlijk heel gezond zijn. Dus je voelt dan wel aan dat als je echt authentiek bent, je die ander ook uitnodigt aan die overvloedige tafel. Het delen wordt dus een vanzelfsprekendheid, in plaats van een proces van uitverkoren zijn of in een goed daglicht bij die persoon willen staan. Dus ook de rangen en standen vervagen hierdoor.
Philip: Aan het begin werd er aangegeven dat het belangrijk is om een doel te hebben. Dat kon ik niet helemaal plaatsen.
Theo: Het doel is om te focussen wat je wilt bijdragen?
Michael: Voor je intentie om naar die authenticiteit te gaan heb je een doel nodig om je focus te houden en om je te blijven herinneren trouw te worden aan jezelf om die authenticiteit te kunnen bereiken.
Philip: Je intentie is om een doel te kunnen bereiken.
Michael: Je intentie om authentiek te zijn is je doel.
Theo: Dit is belangrijk, want men zou ook kunnen denken aan doelen zoals promotie te verkrijgen of om zoveel omzet te halen, dat soort praktische doelen, maar daar gaat het hier niet om. Hiermee hebben we ook de vraag beantwoord gekregen ‘wat doe je als onder druk gezet wordt om niet authentiek gedrag te laten tonen?’ en dat is een heel duidelijk focus op wat je intentie en doel was.
Michael: Ja.
Theo: Is er nog iets waar je zelf mee aan de slag moet voor het bereiken van leiderschap over je zelf voordat je ook je leiderschap naar anderen toe in kunt vullen, of is dat iets wat gelijk opgaat?
Michael: Het is een proces waar je voor gekozen hebt. Je deelt wat jouw proces is en in die kwetsbaarheid van het vallen en opstaan ga je telkens weer terug naar je focus op je doel. Dit is een voortdurend lopend proces, waarin je iedere keer in andere ervaringen en situaties komt en wat haal je daaruit op? Of maak je de keuze en zeg je ‘ik ben al authentiek en ik hoef dus niet meer mee te bewegen met de wereld om mij heen.’ Dat kan niet de bedoeling zijn, want dan verlies je de verbinding en sta je niet meer open voor je eigen ontwikkeling. Je bent dus nooit klaar, ook niet aan het einde van je levens op aarde, omdat je dan weer verder gaat in je proces van ontwikkeling op andere bewustzijnsdomeinen en niveaus van bestaan.
