Philip: Onlangs waren in de Volkskrant veel artikelen en ingezonden stukken opgenomen over de vraag of het beëindigen van een leven van iemand die in een later stadium van dementie verkeert wel gedaan kan worden, zelfs als deze persoon vóór het stadium van dementie de wens heeft uitgesproken in dat stadium euthanasie te laten plegen. Naar aanleiding hiervan hebben wij enkele vragen. Allereerst, wat is voor onze Essentie of Hoger Zelf de zin, het nut om dementie te ervaren.
Michael: Het allerbelangrijkste doel dat de ziel, het Hoger Zelf, kiest voor dementie is een soort van laatste afhechting van een bewust en meestal intensief leven, ook al heeft iemand achter de geraniums gezeten. Voornamelijk is het een bewust proces van het dement worden, hoe daar mee om te gaan en ook in de rust een afsluiting van feitelijk niet meer deelnemen aan het leven. Het vegetatieve stadium is ook een soort rustperiode voordat de mens de aarde verlaat om weer terug te keren naar het astrale niveau. Het Hoger Zelf heeft besloten dat het deze ervaring in het huidige leven plaats wil vinden omdat het die ervaring net als andere aardse ervaringen niet wil missen omdat het een soort vervolmaking van de zieletocht is. Dat wil niet zeggen dat iedereen koning moet worden of dat iedereen het nodig heeft om dement te worden. Echter bij de mensen die dit toevalt is het vaak een bewuste keuze van het Hoger Zelf of is het een gevolg van een levenswijze die er dan ook bij hoort.
Philip: En wat is de zin, het nut voor de familie, vrienden en kennissen om mee te maken dat iemand dementeert?
Michael: Zoals u weet kiest iedereen voor de volgende reïncarnatie ervaringsdoelen om in dat leven geconfronteerd te willen worden om, bijvoorbeeld als partner, dichtbij familielid, in vriendschappen of verder weg als buur, hiermee te maken te krijgen. Het kan zijn vanuit de behoefte om nu niet als dementerende zelf met deze situatie geconfronteerd te worden. Hoe men zich verhoud tot de dementerende zegt heel veel over jezelf. Anders gesteld, je verkrijgt inzichten over je eigen emoties, weerstanden, gevoel van machteloosheid, die nogal heftige ervaringen kunnen zijn en een mogelijk grote impact op het eigen leven kunnen hebben. Kies je ervoor om je afzijdig te houden dan ga je als mens deze ervaring uit de weg. Je Hoger Zelf ontbeert dan een belangrijke ervaring die noodzakelijk is voor de ontwikkeling van het totale Zijn.
Philip: Er een discussie over de levensbeëindiging van mensen die van te voren hebben aangegeven dat zij in het stadium van dementie niet langer willen leven. Er zijn artsen die geen euthanasie willen toepassen omdat de betrokkene niet meer bewust kan aangeven dat zij dat willen.
Michael: Wel, de twijfel is meer dat het systeem het niet toestaat en dat er natuurlijk nog steeds artsen zijn die de eed van genezen hebben afgelegd, niet de eed bij hulp van sterven. Als men zegt het leven niet meer te trekken, blijft het de vrije wil van een ieder om het leven te beëindigen. Daarom hebben wij er geen oordeel over, want het is een vrije keuze hoe met het eigen leven om te gaan.
Philip: En als je het stadium van dementie hebt bereikt waarin je eigenlijk geen keuze meer hebt en dat niet meer kan uiten?
Michael: Je hebt een keuze voor het proces gemaakt.
Philip: En als je eenmaal in dat proces zit dan is het ook goed om dat proces af te maken.
Michael: Ja.
Theo: Kun je stellen dat als het Hoger Zelf besloten heeft om die ervaring te hebben voor haar vervolmaking en de persoonlijkheid ervoor kiest om die ervaring niet te hebben, dat het Hoger Zelf dan in een volgend leven weer zal proberen diezelfde ervaring te krijgen?
Michael: Precies. Dus feitelijk is het een zielewens of een zielekeuze die overstijgend is aan de menselijke mogelijkheid. Dit verklaart ook in sommige gevallen dat mensen te maken krijgen met een dementie op zeer vroege leeftijd.
Philip: Als laatste. Uit de Nederlandse pers lijkt het alsof dementie toeneemt. Een recente Engelse studie concludeerde echter dat dementie afneemt. Klopt dit?
Michael: Ja.
